Dit maak ik zo vaak mee…

Ik vraag iets aan iemand en hij zegt me “ik ben er binnen 2 minuten”… Wel, van 1 ding ben ik dan zeker: die persoon is er absoluut zeker NIET binnen 2 minuten. Misschien is hij er al na 1 minuut en misschien pas na 5 of 10 minuten. Maar absoluut niet na 2 minuten zoals hij dan wel zegt.

Nochtans kijk ik altijd op mijn klok als iemand dat zegt. En ik was vroeger behoorlijk lastig als die persoon dan niet bij me staat na 2 minuten.

Gelukkig ben ik als autist heel flexibel… Want ik neem taal letterlijk maar ik heb geleerd dat dat in deze situatie geen goed idee is.

Als je zegt dat je na 2 minuten komt en het worden er 5… dat is heel normaal. Als ik dan op mijn klok kijkt en die persoon ook echt verwacht na 2 minuten zoals hij zegt… dat ben ik niet normaal, dan ben ik moeilijk, een muggenzifter, dan is er een hoek af, ja, ik heb autisme.

Bizar toch? Vinden jullie dat niet? Nochtans gebruiken ze het woord 'bizar' vaak voor autisten…

Ik weet het ondertussen wel; het is een manier van uitdrukken 'bij wijze van spreken'. Nu nog achterhalen wanneer iets 'bij wijze van spreken is' en wanneer niet… want daar heb ik het raden naar.

Bizar toch… de denkkronkels van al die 'normalen'…